De levensloop van mijn jongen Pietje is dat hij een jongen was voor een ieder even goed, want hij zou voor een ieder door het vuur gaan. Maar zijn moeder was hem alles, want als moeder hem wat vroeg was hij al weg. Wat Pietje in de jaren gedaan heeft om te helpen en dat voor een kind van 12 jaar kan ik niet beschrijven. Op school was het Pietje voor en Pietje na. Zijn vereeniging B.V.V. was hem alles. Eerst was zijn vader altijd lid van B.V.V. maar toen is het overgegaan van vader op zoon en nu was hij alles voor B.V.V. Hij had altijd gewenscht groote wedstrijden mee te mogen spelen "dan was hij pas een kerel" zei hij altijd tegen zijn vader. Maar ja, dat heeft niet mogen zijn, want God heeft hem eerder gewild. Een granaat trof hem den 18 maart 1945, en moeder, vader, zusjes en broertje die hij nog had, moesten hem missen. Dat hij ruste in vrede is de wensch van zijn dierbare moeder, vader, zusjes en broertje. |
René Kok, 'Wegens bijzondere omstandigheden...' : 's-Hertogenbosch in bezettingstijd 1940-1944 (2008) 384-385
A.L. Mees e.a., Gedenkboek B.V.V. 1906-1946 (1946) 53
Jos van Rooij, 1940 Muntel - Vliert 1945 : Een Bossche wijk in de oorlogsjaren (1995) 53